Rituelen

Zoals eerder beloofd een stukje over de dagelijkse rituelen. Iedere dag begint met een slaperig hoofd dat een hoop gestommel hoort en zich afvraagt of het al tijd is om op te staan. Tijd is een rekbaar begrip wanneer je geen wekker, horloge of telefoon hebt. Zodra ik mensen in de refugio aanstalten hoor maken om weg te gaan ( stommelen, tas inpakken, hoofd stoten aan de stapelbedden omdat het nog te donker is, tanden poetsen etc.) schiet er een adrenalinerush door mijn lichaam. Ik moet ook opstaan, aankleden, inpakken, checken of alles in de tas zit, tas nogmaals uitpakken in geval van twijfel, check of er niets onder op of tussen het bed is gevallen. En dat allemaal in het donker. Pas wanneer ik buiten sta, kan ik aan de stand van de zon of het ontbreken ervan zietn hoe laat het is. Meestal ergens tussen 5 en half 7, echt? Ja echt, wanneer ik normaal gesproken in het museum arriveer heb ik al zo´n 15 km gelopen.
Eenmaal buiten is het een kwestie van of: ontbijten in een bar die open is of een al eerder gekocht ontbijt nuttigen. Dan is het zaak de gele pijlen en schelpen te volgen het dorp of de stad uit. De pijlen wijzen je heel eenvoudig de weg, of richting Santiago of terug naar het dorp waar je gister vandaan kwam.
Na zo´n 10 km is het tijd voor een kop koffie met veel melk, een heerlijk taartje voor de al gelopen kilometers. Meestal loop ik alleen. Soms kom ik onderweg andere pelgrims tegen met wie ik een tijdje oploop. Al naar gelang de afstand van de dag arriveer ik tussen 10 en 13 uur op de plek van bestemming.
Eenmaal in een nieuwe tijdelijke woonplaats ga ik zo snelmogelijk op zoek naar de leukste refugio en dan begint het ritueel van inchecken. Pelgrimspas laten stempelen, betalen (meestal tussen de 4 en 8 euro, of bij donatie), nieuw (stapel)bed uitzoeken, was doen (minst leuke van de dag), was ophangen, douchen, omkleden, lunchen, de nieuwe woonplaats bezoeken, rondhangen, bier of wijn drinken, tapas eten of gezamenlijk koken, in mijn dagboek schrijven, bijkletsen met andere pelgrims, elkaars voeten bestuderen en becommentarieren, beetje dommelen etc. Rond 22 uur sluiten de poorten zich en word je geacht je bed op te zoeken. Het slapen is niet altijd eenvoudig, want het is vaak erg warm in de slaapzalen en er wordt duchtig gesnurkt.
En begint zo ergens tussen 5 en half 7 weer een nieuwe dag...