De oranjekoorts bereikte natuurlijk ook de Camino. In Astorga heb ik drie oranje boa´s, een oranje strooien hoed gekocht en een bos oranje bloemen. Wouter heeft twee dagen met de fleurige hoed opgelopen. Erg handig om hem makkelijk te herkennen van een afstand (hij loopt harder dan ik). Bovendien weten veel medepelgrims dat we uit Nederland komen, wat interessante discussies oplevert.
Gisteren in Ponferrada nam de spanning behoorlijk toe. De hospitalleros van de herberg hadden vlaggetjes gemaakt om op te spelden. De Spaanse vallgen vonden duidelijk gretiger aftrek. De oranjebloemen heb ik aan mijn jurk genaaid en getooid met oranje shirt, hoed, boa´s en nog wat zaken zaten we te wachten voor de herberg. Twee oranjefans zorgden voor veel bekijks. Veel pelgrims en zels een monnik wilden met ons op de foto. De wedstrijd zelf wilden we in de stad bekijken. Onderweg maakten we behoorlijk wat nationalistische gevoelens los bij de Spanjaarden. hard toeterend en Espanga scanderend passeerden zij ons.
Met nog twee Nederlandse pelgrims en een handjevol andere supporters keken we de wedstrijd in een bar met een groot scherm. Wat een spanning. Jammer dat we niet wonnen, maar het is Spanje wel gegund. Fantastisch om in een land te zijn dat wereldkampioen is geworden.
Twee boa´s heb ik na de wedstrijd aan Spanjaarden gegeven. De oranjebloemen heb ik achtergelaten in de vijver voor de herberg om de voeten te koelen. De oranje hoed heb ik achtergelaten voor de enorm hartelijke hospitallera die mij na afloop bedankte voor de prachtige outfit en ons enthousiasme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten