Iedere dag wandelend over de Camino geeft nieuwe indrukken. Iedere stap wordt gevolgd door talloze vogels, vlinders en is omzoomd door prachtige bloemenvelden. Na iedere bocht is het uitzicht nog adembenemender. Wanneer de zon schijnt lijkt het alsof de weg oplicht en je schaduw omringd wordt door een helder licht. Kleuren en geuren worden intenser. De weg opent zich voor jou en hij lijkt zich weer te sluiten zodra je de volgende stap zet zodat hij zich weer kan openen voor de volgende pelgrim. Een slak kruipt langszaam dwarsover en herinnert je eraan om ook af en toe gas terug te nemen en te genieten van hetgeen je ziet onderweg.
Wanneer je het niet meer ziet zitten komt er spontaan een Frans koppel uit de bosjes en zegt als je het moeilijk hebt dan lopen we met je mee. Natasia en Lucien sleepten mij door de laatste zeer pijnlijke kilometers naar Najera een paar dagen terug. Ze plunkten kersen onderweg en we hadden mooie gesprekken. Gisteren liet ik hun namen achter op de modderige weg. Vandaag zag ik dat zij hun namen voor mij hadden achtergelaten. Twee Franse engelen.
Ha die Marije, wat ben ik toch vreselijk trots op je en wat geniet ik van je verhalen. We moeten na afloop maar weer een fijne picknick organiseren waar je dan een voordracht kan houden. Ik heb nog maar een paar andere schoenen gekocht in de hoop dat dit mijn geluksschoenen gaan worden. Het oefenen gaat gelukkig aardig goed. Veel succes en liefs, Heidi
BeantwoordenVerwijderenGo girl go! Het wandelen gaat verrassend goes. Ik heb wel veel last van blaren. Wanneer ik bedenk dat ik morgen al halverwege ben kan ik het bijna niet gel oven. Ik ben benieuwd hoe het jou vergaat met de 40 kmers in Nijmegen. Ik den niet dat ik dat zou kunnen;). Ik zal aan je den ken!
BeantwoordenVerwijderen